Właśnie mój blog, który nie ma jeszcze 2 tygodni, więc można go nazwać blogiem-niemowlakiem przekroczył 1000 odsłon (w tej chwili jest 1020).
Ogromnie się cieszę, że tyle osób uznało go za wartego uwagi, jest to dla mnie duża motywacja, by pisać dalej.
Oczywiście zachęcam do komentowania, zadawania pytań. Jeśli jakieś zagadnienie (w miarę w temacie bloga), Cię interesuje – daj mi znać, postaram się o tym napisać 🙂
Dzień dobry!
Gratuluję serdecznie doskonałego wyniku na starcie – oby tak dalej! Trzymam kciuki! 🙂
A co do zagadnień w miarę w temacie bloga – to proszę napisać o związkach partnerskich osób tej samej płci – w kontekście możliwości zawierania przez nich małżeństw (której w Polsce nadal nie ma) 🙂 Gwarantuję, że taki kontrowersyjny, jak na polskie warunki, temat znacznie podniesie liczbę odsłon 🙂
W zachodniej europie możliwość zawierania małżeństw przez osoby homoseksualne staje się coraz powszechniejsza i nikogo to nie boli. W DE np. taka możliwość istnieje od wielu lat i osobiście znam kilka osób, które z niej skorzystało. Czy mi, jako osobie o orientacji heteroseksualnej, ubyło coś z tego, że osoby tej płci mogą zawierać małżeństwa? Absolutnie nie!
Ja patrzę na to okiem prawnika – gdyż możliwość zawierania takich małżeństw pozwala na uregulowanie stosunków majątkowych / rodzinnych (np. dziedziczenie ustawowe, dostęp do dokumentacji lekarskiej itp.) osób tej samej płci, a które żyją wspólnie i wspólnie na ten majątek pracują. Natomiast brak takiej instytucji tego prawa ich pozbawiał.
Każdy ma prawo do swoich poglądów. Jednym może się takie rozwiązanie podobać, drugim nie.
Zwracam jednak uwagę, że z prawnego punktu widzenia nie ma żadnych przeciwwskazań do wprowadzenia możliwości zawierania małżeństw osób tej samej płci.
Wręcz przeciwnie – ze względu na zasadę równości płci oraz swobodę orientacji seksualnej – możliwość zawierania małżeństw przez osoby tej samej płci – jest wskazana.
I na koniec dla rozwiania wątpliwości – oczywiście chodzi mi o małżeństwa cywilne (zawierane przed urzędnikiem USC), czyli regulowane prawem cywilnym, a nie o kościelną instytucję małżeństwa (tu nie mam wątpliwości, że ustępstw w tym zakresie nie będzie nigdy 🙂 ).
Pozdrawiam, A.K.
Dziękuję za życzliwe zainteresowanie, szczerze mówiąc nie orientuję się czy to dużo, czy mało, jako że to moje pierwsze kroki w blogowaniu.
Temat związków jednopłciowych na pewno poruszę. Zwłaszcza w kontekście funkcjonującego w debacie publicznej argumentu, że żadna regulacja nie jest potrzebna, bo wszystkie skutki prawne można osiągnąć poprzez zawarcie odpowiednich umów, spisanie testamentów itp. Nie jest to rzetelny argument, bo wprawdzie wiele kwestii można uregulować, to jednak jest to o wiele bardziej skomplikowane i droższe (opłaty notarialne, podatki). Tak, że na pewno taki wpis się pojawi.