Skontaktuj się!

Kontakty z nastolatkiem po rozwodzie

Anna Koziołkiewicz-Kozak15 kwietnia 20202 komentarze

Czytelniczka pyta:

Co w wypadku sprawy opieki nad dziećmi, jeśli sąd przyzna zasadniczą opiekę matce, a ojcu wyznaczy np. 3 razy w tygodniu? Co się dzieje w wypadku, jeśli sprawa dotyczy nastoletnich dzieci, które nie będą chciały spotykać się z ojcem? Czy wyznaczenie ojcu 3 dni w tygodniu jest to jego obowiązek czy przywilej?

 

Celowość regulowania kontaktów w przypadku starszych dzieci.

 

Zacznę od tego, że w przypadku dzieci w wieku nastoletnim, zwłaszcza tych starszych, stosunkowo rzadko reguluje się kontakty. Zazwyczaj układanie sztywnego harmonogramu jest niecelowe:

  • Młody człowiek korzysta od dawna z własnego telefonu i zazwyczaj, w sytuacji, gdy mieszka z jednym z rodziców, samodzielnie kontaktuje się z drugim rodzicem. Tak samo rodzic może swobodnie skontaktować się ze swoim starszym dzieckiem.
  • Poza tym w weekendy zazwyczaj ma własne plany. Chce spędzać je przynajmniej w części z rówieśnikami, tak samo część wakacji. Konieczność pojechania do drugiego rodzica jeśli np. w dany weekend koledzy planują wyjazd na biwak będzie odebrane jako opresja (“mam gorzej niż inni”)
  • Trudno też wyobrazić sobie w praktyce nakaz “wydawania dziecka” na kontakty, gdy dziecko to ma np. 16 lat. Owszem, można a wręcz należy rozmawiać, tłumaczyć, swoją postawą zachęcać. Poszukać przyczyn, może z pomocą psychologa. Ale jeśli nastolatek powie, tak jak w pytanie Czytelniczki: “Nie chce iść do ojca”, to co matka konkretnie miałaby zrobić? Jest to naprawdę bardzo złożona i delikatna materia…
  • Ważna jest też kwestia tzw. “nastawiania” dzieci przeciwko drugiemu rodzicowi. Owszem, bywa, że niechęć do kontaktów jest wynikiem konfliktu lojalności, postawy rodzica, z którym dziecko mieszka na co dzień. Rzecz w tym, że w przypadku nastolatków, nawet jeśli tak było, młody człowiek jest przeświadczony, że artykułuje swoje własne przemyślenia i poruszanie takiego tematu w rozmowie z nim, to stąpanie po cienkim lodzie.

Z tych względów, o wiele lepiej w praktyce sprawdza się harmonogram elastyczny, uwzględniający możliwość zmian, gdy kontakty kolidują z planami samodzielnych wyjść czy wyjazdów dziecka.

Gdy nastolatek nie chce kontaktów

 

Co jednak, gdy nie dogadujecie się, a jest ustalony przez sąd sztywny harmonogram? Przede wszystkim trzeba się zastanowić, dlaczego tak się dzieje, że starsze dziecko nie chce kontaktów. Przyczyn może być naprawdę sporo i niekoniecznie ta, która przychodzi Ci do głowy jako pierwsza z brzegu, jest tą właściwą.

Po drugie, warto jednak spróbować porozmawiać o tej sytuacji – może u mediatora? Jeśli drugi rodzic usłyszy Cię i uwierzy, że Ty robisz wszystko, by kontakty się odbywały, może łatwiej będzie Wam poszukać rozwiązania? Mediator może też zaprosić do rozmowy nastolatka. Może pomoże Wam usłyszeć i zrozumieć o co mu chodzi?

Jeśli okaże się, że to bardziej złożony temat, nad którym warto popracować, sensowne może być skorzystanie z pomocy psychologa.

A co, gdy nie ma szans na żadną rozmowę? Niestety, w takim wypadku pozostają Wam kolejne rozgrywki w sądzie. Sprawy o egzekucję kontaktów, w których będziecie udowadniać swoje racje, a sąd będzie wydawać kolejne rozstrzygnięcia. Tak, zdarza się, że rzeczywiście jest to konieczne i jest to jedyne rozwiązanie, które doprowadzi do tego, że kontakty fizycznie będą się odbywać.

Kontakty to obowiązek czy przywilej?

 

I ostatnia część pytania.

Kontakty są prawem rodzica. Dlatego może egzekwować ich wykonanie w sądzie, a na drugiego rodzica może zostać nałożona grzywna. W dalszej perspektywie sąd może ograniczyć władzę rodzicielską rodzica, który nie dopuszcza do kontaktów, ponieważ jest to naruszenie jednego z ważnych obowiązków rodzicielskich. Natomiast nie używałabym słowa “przywilej”. Przywilej to “prawo do korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie”. Tymczasem kontakty to jest prawo, które przysługuje rodzicowi po prostu dlatego, że jest rodzicem.

Kontakty są też obowiązkiem rodzica. Dlatego za ich nierealizowanie może zostać ukarany grzywną, a w dalszej perspektywie jego władza rodzicielska może zostać ograniczona skoro nie realizuje jednego z ważnych obowiązków rodzicielskich.

Przede wszystkim jednak to dziecko ma prawo do obojga rodziców. Bardo warto tej perspektywy nie tracić oczu.

 

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: +48 602 749 861e-mail: annakoziolkiewicz@wp.pl

{ 2 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }

Agnieszka 15 kwietnia, 2020 o 17:53

Jestem takiego samego zdania. Regulowanie kontaktów z nastolatkami jest przeciwskuteczne. Trudno zmusić nastolatka do kontaktów, trudno mu też zabronić. To już nie małe dziecko, które można przestawić z kąta w kąt

Odpowiedz

Anna Koziołkiewicz-Kozak 16 kwietnia, 2020 o 10:57

Co gorsza może poskutkować czymś, czego żaden rodzic nie chce dla swojego dziecka. Nigdy nie wiadomo co młodemu człowiekowi przyjdzie do głowy w ramach zamanifestowania swojego buntu przeciwko decydowaniu o nim…

Odpowiedz

Dodaj komentarz

Dziękuję, że chcesz skomentować mój artykuł! Jednak jeśli szukasz pomocy w swojej sprawie to musisz wiedzieć, że moja odpowiedź ma charakter odpłatny. W tym celu skontaktuj się ze mną, korzystając z zakładki Kontakt.

Wyrażając swoją opinię w powyższym formularzu wyrażasz zgodę na przetwarzanie przez Kancelaria Adwokacka adwokat Anna Koziołkiewicz-Kozak Twoich danych osobowych w celach ekspozycji treści komentarza zgodnie z zasadami ochrony danych osobowych wyrażonymi w Polityce Prywatności

Administratorem danych osobowych jest Kancelaria Adwokacka adwokat Anna Koziołkiewicz-Kozak z siedzibą w Gdańsku.

Kontakt z Administratorem jest możliwy pod adresem annakoziolkiewicz@wp.pl.

Pozostałe informacje dotyczące ochrony Twoich danych osobowych w tym w szczególności prawo dostępu, aktualizacji tych danych, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia danych oraz wniesienia sprzeciwu na dalsze ich przetwarzanie znajdują się w tutejszej Polityce Prywatności. W sprawach spornych przysługuje Tobie prawo wniesienia skargi do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.

Poprzedni wpis:

Następny wpis: